Title
Dignity
Creator
Album title
The publication medium
The analytical review (in Greek)
Ένα κεντρικό θέμα φαίνεται να δίνει την έμπνευση σε κάθε δουλειά του Στέλιου Χατζηκαλέα. Στο “Urban Stories” (2014) ήταν οι μικρές καθημερινές ιστορίες, οι ανθρώπινες σχέσεις που βίωσε περνώντας για μια πενταετία από διάφορες πόλεις της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Στο “The Froth On The Daydream” (2017) ήταν οι χαρακτήρες κι η πλοκή του ομώνυμου βιβλίου (στα ελληνικά «Ο αφρός των ημερών») του Boris Vian.
Το καινούριο του άλμπουμ “Dignity” (Liberta Music), είναι επηρεασμένο από την τρίχρονη εμπειρία του στην Παλαιστίνη, όπου δίδαξε τρομπέτα στο Εθνικό Κονσερβατόριο Edward Said. Πλαισιωμένος από τα τρία τέταρτα του Next Step Quartet, δηλαδή τον Θοδωρή Κότσυφα (κιθάρα), τον Ντίνο Μάνο (κοντραμπάσο) και τον Γιάννη Παπαδόπουλο (πιάνο), συν τον Χρήστο Κωνσταντινίδη (ντραμς), ο τρομπετίστας φτιάχνει μια ωδή στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού για την αξιοπρέπειά του, κάνοντας έτσι και μια ξεκάθαρη πολιτική δήλωση.
Όμως παρ’ όλο που αφετηρία για τις συνθέσεις του είναι η κουλτούρα που γνώρισε αυτά τα χρόνια, θέλησή του ήταν να δώσει μέσα απ’ τη μουσική του τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι εκεί τον μοντέρνο πολιτισμό της Ευρώπης. Έτσι αν και το “Jasmin”, το “Soul touch” και το “Abandoned”, συνοδεύονται στους τίτλους τους από ονόματα πόλεων της μέσης ανατολής (Ραμάλα, Χάιφα και Κάιρο αντίστοιχα), περνούν μόνο υπαινικτικά κάποια αραβικά ηχοχρώματα, κοιτάζοντας περισσότερο τη δύση και τον βορρά και συνομιλώντας με την ποπ και το ροκ. Τα δε κύρια γνωρίσματα της μουσικής προσέγγισης του Χατζηκαλέα παραμένουν σταθερά: αργό ή μέσο τέμπο, λιτά και λυρικά θέματα, χαμηλόφωνη και μελαγχολική ατμόσφαιρα. Η τρομπέτα του αν και έχει συχνές εξάρσεις με «φορτωμένα» σχήματα, προτιμά το αφαιρετικό, μελωδικό παίξιμο με μακρόσυρτες νότες κυρίως στις μεσαίες της συχνότητες και τείνει περισσότερο προς τον λυρισμό παρά προς το σουινγκάρισμα. Σ’ αυτό υποστηρίζεται ιδανικά από το ευαίσθητο, γεμάτο ιμπρεσιονιστικά χρώματα άγγιγμα του Παπαδόπουλου. Πιο ηλεκτρισμένος όλων ο Κότσυφας, με την κιθάρα του να φορτώνει όποτε παίρνει θέση για σολάρισμα, θυμίζοντας συχνά τον ήχο του John Abercrombie. Η Νεφέλη Φασούλη με την αισθαντική, εκφραστική φωνή της έρχεται να κάνει πιο έντονη τη νύξη στην ποπ με την όμορφη μπαλάντα “Silence”.
Το καινούριο του άλμπουμ “Dignity” (Liberta Music), είναι επηρεασμένο από την τρίχρονη εμπειρία του στην Παλαιστίνη, όπου δίδαξε τρομπέτα στο Εθνικό Κονσερβατόριο Edward Said. Πλαισιωμένος από τα τρία τέταρτα του Next Step Quartet, δηλαδή τον Θοδωρή Κότσυφα (κιθάρα), τον Ντίνο Μάνο (κοντραμπάσο) και τον Γιάννη Παπαδόπουλο (πιάνο), συν τον Χρήστο Κωνσταντινίδη (ντραμς), ο τρομπετίστας φτιάχνει μια ωδή στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού για την αξιοπρέπειά του, κάνοντας έτσι και μια ξεκάθαρη πολιτική δήλωση.
Όμως παρ’ όλο που αφετηρία για τις συνθέσεις του είναι η κουλτούρα που γνώρισε αυτά τα χρόνια, θέλησή του ήταν να δώσει μέσα απ’ τη μουσική του τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι εκεί τον μοντέρνο πολιτισμό της Ευρώπης. Έτσι αν και το “Jasmin”, το “Soul touch” και το “Abandoned”, συνοδεύονται στους τίτλους τους από ονόματα πόλεων της μέσης ανατολής (Ραμάλα, Χάιφα και Κάιρο αντίστοιχα), περνούν μόνο υπαινικτικά κάποια αραβικά ηχοχρώματα, κοιτάζοντας περισσότερο τη δύση και τον βορρά και συνομιλώντας με την ποπ και το ροκ. Τα δε κύρια γνωρίσματα της μουσικής προσέγγισης του Χατζηκαλέα παραμένουν σταθερά: αργό ή μέσο τέμπο, λιτά και λυρικά θέματα, χαμηλόφωνη και μελαγχολική ατμόσφαιρα. Η τρομπέτα του αν και έχει συχνές εξάρσεις με «φορτωμένα» σχήματα, προτιμά το αφαιρετικό, μελωδικό παίξιμο με μακρόσυρτες νότες κυρίως στις μεσαίες της συχνότητες και τείνει περισσότερο προς τον λυρισμό παρά προς το σουινγκάρισμα. Σ’ αυτό υποστηρίζεται ιδανικά από το ευαίσθητο, γεμάτο ιμπρεσιονιστικά χρώματα άγγιγμα του Παπαδόπουλου. Πιο ηλεκτρισμένος όλων ο Κότσυφας, με την κιθάρα του να φορτώνει όποτε παίρνει θέση για σολάρισμα, θυμίζοντας συχνά τον ήχο του John Abercrombie. Η Νεφέλη Φασούλη με την αισθαντική, εκφραστική φωνή της έρχεται να κάνει πιο έντονη τη νύξη στην ποπ με την όμορφη μπαλάντα “Silence”.
Writer
Aragiannis Vangelis