Title
In the North
Creator
Album title
The publication medium
The analytical review (in Greek)
Στα δώδεκα περίπου χρόνια της διαμονής του στο Λονδίνο, από το 2000 που βρέθηκε εκεί για να σπουδάσει μουσική, ο Τάσος Σπηλιωτόπουλος συνεργάστηκε με πολλούς αξιόλογους αυτοσχεδιαστές της αγγλικής σκηνής. Η πιο σταθερή από τις συνεργασίες αυτές ήταν με δύο ισραηλινούς, τον ντράμερ Asaf Sirkis και τον μπασίστα Yaron Stavi. Έπαιξε μαζί τους και σε αρκετές δουλειές του Sirkis, αλλά και στα δυο πρώτα δικά του άλμπουμ: το “Wait for Dusk” (Konnex Records, 2006) και το “Archipelagos” (F-IRE Records, 2010), στο δεύτερο μάλιστα με τη συμμετοχή του Kenny Wheeler.
Τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια ο κιθαρίστας από την Αθήνα συνεχίζει εξίσου πετυχημένα την καριέρα του στη Στοκχόλμη και το “In the North” (Anelia Records) έρχεται σαν καρπός της ένταξης στο νέο περιβάλλον, με ένα γκρουπ που περιλαμβάνει τον σαξοφωνίστα Örjan Hultén, τον μπασίστα Palle Sollinger και τον ντράμερ Fredrik Rundqvist, όλοι τους μέλης της ντόπιας σκηνής.
Το άλμπουμ ισορροπεί μεταξύ ηλεκτρικού και ακουστικού ήχου και παράλληλα είναι μια πολύ συνεκτική δουλειά παρά την πληθώρα των επιρροών, από το fusion, τη folk, το rock, την ελληνική παράδοση και φυσικά την jazz. Ο Σπηλιωτόπουλος εκτός από άριστος τεχνίτης της ταστιέρας είναι και εξαιρετικός συνθέτης. Ο τρόπος που γράφει (και τα οκτώ κομμάτια του CD είναι δικά του) δεν είναι προσαρμοσμένος στον ίδιο για να μονοπωλεί τα σόλο. Αντίθετα μοιράζεται τις μελωδίες και την πρώτη γραμμή με τον Hultén. Ο σαξοφωνίστας, με ένα όνομα που δείχνει τουρκική καταγωγή, δείχνει να βρίσκεται σε γνωστό έδαφος στο “Ποιμενικόν” παίζοντας το θέμα του σε ταυτοφωνία με την κιθάρα, αν και στη συνέχεια παίρνοντας από τον Σπηλιωτόπουλο τη σκυτάλη στο σολάρισμα αφήνει τους ελληνικούς κάμπους και μας μεταφέρει προς δυσμάς. Στο “Emerald Blues” που ξεκινά με ένα ατμοσφαιρικό θέμα ο κιθαρίστας αφού εξαπωλήσει μια σειρά από πλούσιες φράσεις βγαλμένες μέσα από το fusion ρεπερτόριο κλείνει το σόλο του με μερικά βαριά blues rock ριφ. Το κομμάτι που περισσότερο από όλα παίρνει πάνω του ο κιθαρίστας είναι το “Friday Frolics”, όπου με γρήγορα λεγκάτα και συνεχή ανεβοκατεβάσματα εξερευνά όλη τη γκάμα του οργάνου, ενώ στην ευαίσθητη, κινηματογραφικού χαρακτήρα μπαλάντα “Downfall Monologue” φιγουράρει ένας βαθιά λυρικός και μελωδικός αυτοσχεδιασμός από το κοντραμπάσο του Sollinger. Κινηματογραφικό ακούγεται και το “Old Demons”, που τόσο στο ξεκίνημα με έναν μονόλογο κιθαριστικών αρπισμάτων, όσο και στο επιβλητικό του κλείσιμο παραπέμπει στο progressive rock.
Τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια ο κιθαρίστας από την Αθήνα συνεχίζει εξίσου πετυχημένα την καριέρα του στη Στοκχόλμη και το “In the North” (Anelia Records) έρχεται σαν καρπός της ένταξης στο νέο περιβάλλον, με ένα γκρουπ που περιλαμβάνει τον σαξοφωνίστα Örjan Hultén, τον μπασίστα Palle Sollinger και τον ντράμερ Fredrik Rundqvist, όλοι τους μέλης της ντόπιας σκηνής.
Το άλμπουμ ισορροπεί μεταξύ ηλεκτρικού και ακουστικού ήχου και παράλληλα είναι μια πολύ συνεκτική δουλειά παρά την πληθώρα των επιρροών, από το fusion, τη folk, το rock, την ελληνική παράδοση και φυσικά την jazz. Ο Σπηλιωτόπουλος εκτός από άριστος τεχνίτης της ταστιέρας είναι και εξαιρετικός συνθέτης. Ο τρόπος που γράφει (και τα οκτώ κομμάτια του CD είναι δικά του) δεν είναι προσαρμοσμένος στον ίδιο για να μονοπωλεί τα σόλο. Αντίθετα μοιράζεται τις μελωδίες και την πρώτη γραμμή με τον Hultén. Ο σαξοφωνίστας, με ένα όνομα που δείχνει τουρκική καταγωγή, δείχνει να βρίσκεται σε γνωστό έδαφος στο “Ποιμενικόν” παίζοντας το θέμα του σε ταυτοφωνία με την κιθάρα, αν και στη συνέχεια παίρνοντας από τον Σπηλιωτόπουλο τη σκυτάλη στο σολάρισμα αφήνει τους ελληνικούς κάμπους και μας μεταφέρει προς δυσμάς. Στο “Emerald Blues” που ξεκινά με ένα ατμοσφαιρικό θέμα ο κιθαρίστας αφού εξαπωλήσει μια σειρά από πλούσιες φράσεις βγαλμένες μέσα από το fusion ρεπερτόριο κλείνει το σόλο του με μερικά βαριά blues rock ριφ. Το κομμάτι που περισσότερο από όλα παίρνει πάνω του ο κιθαρίστας είναι το “Friday Frolics”, όπου με γρήγορα λεγκάτα και συνεχή ανεβοκατεβάσματα εξερευνά όλη τη γκάμα του οργάνου, ενώ στην ευαίσθητη, κινηματογραφικού χαρακτήρα μπαλάντα “Downfall Monologue” φιγουράρει ένας βαθιά λυρικός και μελωδικός αυτοσχεδιασμός από το κοντραμπάσο του Sollinger. Κινηματογραφικό ακούγεται και το “Old Demons”, που τόσο στο ξεκίνημα με έναν μονόλογο κιθαριστικών αρπισμάτων, όσο και στο επιβλητικό του κλείσιμο παραπέμπει στο progressive rock.
Writer
Aragiannis Vangelis